1. W tę V niedzielę wielkanocną zwracam się do was drodzy diecezjanie ze słowem pasterskim, słowem miłości, radości, nadziei, pokoju i zachęty do trwania w jubileuszowym dziękczynieniu za 30 lat diecezji ełckiej. Niech świętowanie tego jubileuszu uświadomi nam jeszcze bardziej, że wszystko jest łaską pochodzącą od Boga, dlatego wyrażajmy Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu wdzięczność za wszystko, czego udało się dokonać przez te trzydzieści lat istnienia diecezji. Czyńmy to także słowami dzisiejszego Psalmu: „Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy. Niech mówią o chwale Twojego królestwa i niech głoszą Twoją potęgę”. Dziękujmy Bogu i ludziom, gdyż to jest zasadniczy warunek, by „nie gasić ducha”.
W tym miesiącu maju, poświęconym Maryi pragnę zachęcić wszystkich diecezjan i przebywających na jej terenie do wyrażenia wdzięczności Patronce naszej diecezji, Matce Kościoła, za Jej opiekę i zatroskanie o Kościół ełcki a także popatrzeć w przyszłość z nadzieją pomimo różnorakich zagrożeń. Pragniemy w tym jubileuszowym roku jeszcze bardziej wsłuchać się w prośbę Maryi, Matki Kościoła kierowanej do nas. Słowa Jej prośby brzmią: „Odmawiajcie Różaniec”. Te słowa są hasłem organizowanego przez nas I Kongresu Różańcowego Diecezji Ełckiej.
W dzisiejszych czasach, różnych zagrożeń, wojny na Ukrainie, ataków, kryzysów, Kościół podejmuje wysiłek, by pomóc człowiekowi, rodzinie, Ojczyźnie i światu. Kościół pragnie uchronić słabego człowieka umacniając go poprzez zbliżenie się do łaski Bożej, która płynie ze Słowa Bożego, z sakramentów, z modlitwy, z modlitwy różańcowej. Taki człowiek umocniony łaską Bożą, uleczony na duchu uratuje rodzinę i świat.
2. „Miłujcie się nawzajem, jak Ja was umiłowałem”.
Słowo Boże usłyszane w dzisiejszej Ewangelii ukazuje Jezusa przekazującego uczniom i światu nowe przykazanie, przykazanie miłości. Przypatrzmy się postawie Jezusa, który jest Miłością i zostawia swoim uczniom przykazanie-testament: „ … abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem”. „Nowe przykazanie” wzywa do miłości, która nie zna granic, bowiem wzywa do udziału w miłości Chrystusa. Tak więc motywem i miarą miłości bliźniego jest miłość samego Odkupiciela. Umiłował nas do tego stopnia, że oddał swoje życie na krzyżu dla naszego zbawienia. Przez swoje życie i śmierć pokazuje, czym powinna być ta miłość, do której zaprasza. Oto reguła miłości chrześcijańskiej: pozwolić się porwać Chrystusowi, kochać jak On, całe swoje postępowanie kształtować na wzór Jego miłości.
Taką miłością żyli uczniowie pierwszych wieków. O tym słyszeliśmy w drugim czytaniu z Dziejów Apostolskich. Uczniowie zauważyli, „jak wiele Bóg przez nich zdziałał”, ale zarazem byli świadomi, że „przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego”. Dlatego z wielką gorliwością głosili poganom Dobrą Nowinę o zbawieniu nie wahając się oddać za tę prawdę swego życia. Kościół potrzebuje dziś od nas takiej samej gorliwości i odwagi.
Taką miłością dziś winni żyć ludzie ochrzczeni. Jezus zaprasza do naśladowania Go. Jesteśmy prawdziwie uczniami i uczennicami Jezusa, gdy miłujemy się wzajemnie, jak On nas umiłował. Jezus pozostawił nam wzór miłości, kiedy klęka przed uczniami i obmywa im nogi. A więc miłość winna stać się mottem naszego życia. Miejscami, gdzie uczymy się tej miłości i świadczymy o niej są przede wszystkim nasze rodziny. Są także wspólnoty parafialne, wspólnoty w miejscu pracy, w miejscu przebywania.
Jest to trudne, ale możliwe do wykonania nie własną mocą, ale mocą Ducha Świętego. I tylko wtedy kiedy będziemy zjednoczeni z Bogiem przez Chrystusa w Duchu Świętym, będziemy uczyć się tej miłości od samego Boga i będziemy nią dzielić się z naszymi bliźnimi. Potrzebujemy łaski, które płyną z modlitwy, modlitwy różańcowej o którą prosi nas Maryja.
3. „Odmawiajcie Różaniec”.
Maryja zatroskana o nasze zbawienie wstawia się nieustannie za nami u Boga i objawia się w różnych miejscach w historii. W czasie tych objawień Maryja zostawia przesłanie, prośbę. Tak było w Gietrzwałdzie, w Fatimie, gdzie prosiła o nawrócenie, pokutę i odmawianie różańca. Jej przesłania ukazują Jej zatroskanie o nasze zbawienie a przede wszystkim wielką miłość Boga względem ludzi. Maryja zatroskana o nasze zbawienie zwraca się do nas w tych niełatwych czasach ze słowami: „Odmawiajcie Różaniec”.
Maryja prosiła w Fatimie o poświęcenie świata, w tym Rosji, Jej Niepokalanemu Sercu i o nabożeństwo w pierwsze soboty miesiąca. Powiedziała też, że to sam Bóg pragnie tego nabożeństwa, gdyż przez Jej Niepokalane Serce chce ratować dusze biednych grzeszników przed piekłem i zaprowadzić pokój na świecie. Pierwszą część prośby Maryi wypełnił św. Jan Paweł II zawierzając ze wszystkimi biskupami i w łączności z nimi cały świat Niepokalanemu Sercu Maryi w tym Rosję. Druga część nie do końca jest spełniona przez ludzkość. Rola tego nabożeństwa jest wielka, skoro Maryja wiąże je z obietnicą: „Tym, którzy przyjmą to nabożeństwo, obiecuję zbawienie. Te dusze przez Boga będą kochane”.
To nabożeństwo posiada cztery istotne warunki i jedną intencję, które razem tworzą właściwą całość. Prośba Matki Bożej dotyczy spowiedzi, Komunii świętej, odmówienie różańca i 15-minutowej medytacji, a wszystko to w intencji wynagradzającej Niepokalanemu Sercu Maryi. Według objawienia, jakie miała siostra Łucja, chodzi o wynagrodzenie pięciu rodzajów obelg i bluźnierstw.
Maryja prosi o poświęcenie i wynagrodzenie. Ona daje nam również obietnicę: „Na koniec Moje Niepokalane Serce zatriumfuje”. Odpowiedzmy pozytywnie na prośbę Maryi i odmawiajmy codziennie Różaniec, a w pierwsze soboty miesiąca wypełniajmy Jej prośbę i stańmy, by wynagradzać za grzechy i bluźnierstwa Niepokalanemu Sercu Maryi.
4. Różaniec to skarb, który trzeba odkryć
Ilekroć Kościół i świat był w niebezpieczeństwie Stolica Apostolska wzywała do modlitwy różańcowej. Różaniec jest modlitwą każdego człowieka biednych i bogatych, uczniów i profesorów, chorych i lekarzy, młodych i dorosłych. Różaniec był dla naszych praojców, żyjących pod zaborami, w czasach wojen najpiękniejszą księgą mądrości, którą umieli czytać. Na Syberii był katechizmem czasów łagrów i prześladowań. Tam widziałem różańce zrobione w obozach i gułagach syberyjskich z ostatniej skibki chleba. Ta modlitwa dla nich czyniła cuda, dawała im nadzieję.
Sługa Boży August Hlond dodając wiernym nadziei tak mówił: „Trzeba ufać i modlić się. Jedyna broń, której Polska używając odniesie zwycięstwo, to różaniec. (…). Nie będzie totalnej zagłady, jeżeli potrafimy klęczeć i modlić się na różańcu”.
A bł. Kard. Stefan Wyszyński w trudnych czasach dla naszej Ojczyzny i Kościoła zachęcając do codziennej modlitwy różańcowej przekonywał mówiąc: „Każdy Polak odmawia co dzień swój różaniec!”
Odkrywajmy ten skarb, którym jest różaniec w życiu osobistym, w rodzinie, we wspólnocie Kościoła.
Słowami św. Jana Pawła II z listu apostolskiego o Różańcu zwracam się z apelem do kapłanów, diakonów, seminarzystów, osób konsekrowanych, „byście poznając z osobistego doświadczenia piękno różańca, stawali się jego gorliwymi promotorami. Patrząc na Was wszystkich, na Was, rodziny chrześcijańskie, na Was, osoby chore i w podeszłym wieku, na Was, młodzi: weźcie znów ufnie do rąk koronkę różańca, odkrywając ja na nowo w świetle Pisma Świętego, w harmonii z liturgią, w kontekście codziennego życia”.
Zginajmy kolana do modlitwy różańcowej w gronie rodziny bardziej niż kiedykolwiek. Zadbajmy o to, by przywrócić w domach rodzinnych piękny, zwyczaj kończenia dnia wspólnym różańcem. Zachęcam do tworzenia w parafiach nowych Róż Różańcowych, także dla mężczyzn, dzieci, młodzieży i młodych małżeństw. Rozważajmy poszczególne tajemnice różańca i w tym rozważaniu odkrywajmy ślady Boga.
5. I Kongres Różańcowy Diecezji Ełckiej
Kościół ełcki w roku jubileuszowym angażuje się w różne inicjatywy, a jedną z nich jest odpowiedź na prośbę Maryi, Matki Kościoła i zorganizowanie I Kongresu Różańcowego Diecezji Ełckiej. Hasłem tego Kongresu będą słowa Jej prośby: „Odmawiajcie Różaniec”. Pragniemy, by nastąpiło ożywienie nabożeństwa Pierwszych Sobót Miesiąca, działalności środowisk różańcowych i zainicjowanie nowych wspólnot, a także promowanie i odkrywanie tego skarbu jakim jest Różaniec.
Ten Kongres Różańcowy odbędzie się tydzień po beatyfikacji Pauliny Jaricot, założycielki Róż Różańcowych. Program obejmuje następujące stacje: dnia 28 maja 2022 roku w Sanktuarium Matki Bożej Królowej Różańca Świętego w Krasnymborze – stacja dorosłych; dnia 29 maja 2022 roku – we wszystkich parafiach diecezji ełckiej; dnia 4 czerwca 2022 roku w Sanktuarium Matki Bożej Studzieniczańskiej – stacja dziecięca; dnia 11 czerwca 2022 roku w Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Ełku – stacja młodzieżowa. Do udziału w poszczególnych stacjach I Kongresu Różańcowego serdecznie zapraszam wszystkich duchownych i świeckich naszej diecezji i przybywających na jej terenie, wszystkie wspólnoty i poszczególne ruchy kościelne. Na dni kongresowe wszystkim z serca błogosławię.
+Jerzy Mazur
Biskup Ełcki
Ełk, 25 marca 2022 r.
